Büyük bir şevkle başladığım blog yazılarıma bu alerji denen illet yüzünden ara vermek zorunda kaldım.Öyle alerji deyip burun kıvırmayın. Günlerce yatırdı beni.
İşin komik tarafı, öyle ateşler içinde kıvranıp, acaip öksürük nöbetleri falan geçirirken, hiç keşfedilmemiş çok tehlikeli bir hastalığa tutulmuş olacağımı falan hayal etmiştim(evet hayal dünyam çok geniş). Baktım vitaminle falan geçmiyor doktora gittim. Muayene sonucu : Alerji!!!
Önce hayal kırıklığı yaşadım ne basit bişeymiş diye..Gerçi doktoru dinleyince hafife alınmaması gerektiğini öğrendim ve bir torba ilaç ve bir haftalık raporumla eve döndüm.
Esas problem bundan sonra başlıyor…
Benim gibi uzun süredir aralıksız çalışan biriyseniz evde boş boş oturmak ne demek anlarsınız.
Gülse Birsel’in bir yazısında (Avrupa Yakasını çoook özlüyorum) okumuştum.“Ev çok güçlü bir şeydir, uyuşturucu özelliği vardır, insanı adeta yutar” diyordu. Ne kadar haklıymış.
İlk gün “aman zaten hastayım, halim yok dinlenmem lazım” diye düşünüp battaniyenin altına gömüldüm. Başlarda hoşuma gitti öyle boş boş yatmak. Ancak ikinci gün kendimi “sabah programları”nı seyrederken buldum. Beyin fonksiyonlarım hala çalışıyordu heralde çünkü ne kadar mantıksız şeyler yapıldığını falan algılayabiliyordum. Ancak bu aşamada TV’yi kapatmayıp seyretmeye devam ederseniz bittiniz, tamamen dumur olmak bir tarafa, yorum bile yapmaya başlıyorsunuz. Evlilik programlarını, yemek yarışmalarını falan geçtim, kocalarına ev işi yaptırmaya çalışan kadınların yarıştığı bir program bile var. İşin kötüsü bir anda silkinip kendine gelemiyor insan, uyuşturucu gibi alışkanlık yapıyor. Kalk bir DVD seyret veya kitap falan oku değil mi? Yok öyle olmuyor.. Hadi bir beş dakikada buna bakayım derken bir anda akşam oluveriyor. Üçüncü gün sonunda “Nazife Teyze Hamid Amca’nın evlenme teklifini kabul edecek mi?Bu Derya Baykal ne becerikli kadın ben de dikiş makinası alsam mı?” diye düşünürken buluyorsunuz kendinizi.
Kabul ediyorum ev kadınlarının işi bizimkinden çok daha zor.
Dikkat etmezseniz bu ev sizi yutabilir çünkü...
öncelikle geçmiş olsun :)..çok güzel yazmışsınız hem güldüm hem de aynı şeyleri yaşadığımı hatırladım..
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilev hanımları işlerini bilirler:)) hiçbirşey yapmasalar,pasta börek yerler,yedirirler:)))
YanıtlaSilbütün gün TV'de yemek prog. seyredince insan gaza geliyor heralde...
YanıtlaSilbu arada pasta börek yapıp yedirmeyi ben de çok severim yalan yok :)
YanıtlaSil